jueves, octubre 18, 2007

¡Gracias!

Gracias a todos aquellos que se acordaron ayer de mí por mi cumple :)

Ya voy vieja, 21 años...

domingo, octubre 07, 2007

Vuelta a empezar...

Mañana se vuelve a empezar de nuevo...

Y la rueda gira.. Mañana tendré que ir a italiano, pasado mañana a chino e inglés. Volveré a ver caras, de gente que aprecio y que ignoro, volveré a pelearme con las letras...

Hay gente que me ha dicho que estoy loca: No me llega con mis lenguas naturales (Español y gallego) no me llega con inglés, ni con italiano... Ni con mi criticadísimo estudio de milanés. (Lengua por la cual voy a seguir luchando) Voy a probar suerte con el chino.

Si hace 10 años me decían que iban a pasar todas las cosas que están pasando ultimamente, no me lo creía.

Y dentro de 10 días seré más vieja: 21 años. Pero da igual, lo único que me importa ahora es luchar... y no rendirme!

jueves, septiembre 27, 2007

Anuncio censurado

Me parece absurdo que hayan censurado cierto texto en este anuncio... Al fin y al cabo muchos lo pensamos, independientemente de las ideas políticas...

martes, septiembre 18, 2007

Curioso...

He conocido a un chico por internet de aquellos que pensaba qeu ya no quedaban. Estoy mal y me escribe una poesía per animarme. Le escribo yo una, porque sí, porque me salió, y va y me escribe otra como agradecimiento... Muy legado a la cultura, se ve que siempre tiene algo con lo que sorprenderme... Y aún encima también con el gusto musical ha acertado bastante. Simpático, dulce, lo suficientemente maduro... y aprecia las tierras celtas...

Claro que... Tenía que tener algun defecto....

¡Está lejos!

¡No es justoooo!

lunes, septiembre 10, 2007

Perdida

Perdida.

Otra vez perdida.

Vuelvo a estar perdida en un mar de pensamientos inútiles, de sueños perdidos, de luchas interminables por encontrar a esa persona, a Anahí, a una medio-adulta medio-niña que ya no sabe como afrontar la vida, si con una sonrisa y toda la fuerza del mundo (Que es lo que me pasa cuando pienso en los momentos vividos en una ciudad que ahora está lejana) o con una lágrima, que también me cae cuando me enfrento a la realidad presente. Presente y ausente, más bien ausente. Porque yo no estoy. Nunca he estado. Es difícil de explicar.

Hay gente que me admira. Que me admira por como canto, por como escribo, por mi capacidad para aprender lenguas (Aunque soy muy vaga) o para entenderme con estos p... ordenadores de los que a veces me vuelvo esclava. Bueno, sobre mis dotes artísticas, solo diré una cosa. Escribir no es una virtud, ni un don. Es casi una enfermedad. Para escribir algo en condiciones, tiene que rescatar sus propias historias y emociones. Y a veces se desatan sensaciones extrañas. Muy extrañas. A veces casi suicidas.

domingo, agosto 05, 2007

Que fin de semana!

Este fin de semana no he parado un minuto.

Viernes: Salí con Jenni, Tony y un amigo de Tony. Nos fuimos a beber algo. Despue´s entramos en un bar.... Y casi me da algo.

Una de las ex compañeras de mi padre estaba cantando en ese bar... hubo una canción en la que se puso a cantar y bailar delante mía y cuando tenía trozos en los que no tenía que cantar aprovechaba per hacerme preguntas... ajajaj.

Ayer ha sido un día estupendo. Me recogió Mercedes, una de las humanistas de aquí de Vigo porque nos ibamos todos a junto de los humanistas de A Coruña a un acto por la no violencia. Lo pasé muy bien, pero como no paraba de hacer cosas (colocar cosas, repartir información, etc) Acabé agotada. Eso sí, no lleagmos a Vigo hasta las tres de la mañana :D

martes, julio 24, 2007

TATAGOLOSA MICROMANIA

Pregunta:


¿A quién se tiró esta tía??


Dios.. que lleno de mierda está el mundo de la música.. y otros intentan hacer méritos para llegar a algo y no son nunca conocidos... solo para unos pocos que buscan con insistencia.
Bueno, y esta es la versión original, la versión reggaeton es todavía peor!!!!


Vosotrs que opináis??

domingo, julio 01, 2007

Oooh mia bella Madonnina...

Quería que esta canción estuviera en este blog, como dedicatoria a las mañanas, las tardes, las noches que pasé, mis sonrisas y mis lágrimas, sobre todo mis sonrisas, entre el 28 de marzo y el 1 de abril, y entre el 9 y el 11 de abril.

Te echo de menos Milán... Te he dejado entre lágrimas y con algunos asuntos a medias, quién sabe cuando nos volveremos a ver. Espero que pronto, porque aunque seas odiada por muchos, yo te echo de menos. Ahora lloro y me emociono al recordar mi euforia, pero lucharé. Por tí, por todo lo que me ha quedado por hacer, y por todo lo que haré la próxima vez.


Madonnina


A disen: "La canzon la nass a Napoli",
e certament gh'hann minga tutt i tòrt,
Surriento, Margellina, tutt i pòpoli
i avrann cantaa almen on milion de vòlt.
Mi speri che se offendarà nissun
se parlom on ciccin anca de numm.

O mia bella Madonnina, che te brillet de lontan
tutta dòra e piscinina, Ti te dòminet Milan
sòtta Ti se viv la vita, se sta mai coj man in man.
Canten tucc: "Lontan de Napoli se moeur",
ma poeu vegnen chi a Milan!

Adess gh'è la canzon de Ròma magica
de Nina, el Cupolone, el Rugantin.
Se sbatten in del Tever: "Ròma tragica!"
Esageren, me par, on ciccinin...
Sperem che vegna minga la mania
de mettess a cantà: "Malano mia!"...

O mia bella Madonnina ...
Sì, vegnì senza paura,
numm ve slongarem la man:
tutt el mond l'è on gran paes
- e semm d'accord! -
ma Milan l'è on gran Milan!

domingo, junio 24, 2007

Uff!

Hola a todos :)

Hoy estoy algo cansada. Y es que ayer salí de marcha. Hasta las 6.30 de la mañana por ahí con Vanessa y otra gente. Bebí algo, sí, una caipiroska a la fresa. Después salimos por ahí, fuimos a tres discotecas diferentes y todas estaban llenas hasta los topes.

Primero esperé por Vane en un sitio donde habíamos quedado. El caso es que no llegaba. Y empecé a ver ciertos mensajes de cierta persona cuando estaba en Italia y me vino algo de melancolía. Se me cayó la lagrimita al recordar lo bien que lo pasé en Milán (sin comentarios) y al recordar a esa personilla.

Fuimos por ahí de discotecas. Fuimos a tres. Lo peor es que todas las discotecas estaban llenas de gente. ¿Cómo es posible? ¿En Vigo? ¿En junio? ¿Es que ya no coge nadie vacaciones en esta ciudad?

Lo pasé bien, aunque acabé agotada. ¡Ya hacía tiempo que no salía de noche!

Y nada, hace un momento probé a cargar la tarjeta italiana que ya la tenía bajo mínimos.. Y fui capaz! Estoy contenta. Me conviene usarla, je, je, je.

miércoles, junio 20, 2007

Sueños olvidados

Hoy soñé con Jose, el chico que me gustaba con 15 años.

Era un compañero del colegio y al principio me llevaba muy bien con él, el problema fue cuando descubrió que le gustaba. Estuve loca por él hasta los 17. Hoy por hoy lo tengo superado, aunque mi situación emocional es siempre inestable, je, je, je.

sábado, junio 16, 2007

Es curioso

Ahora me estaba acordando de muchas cosas sucedidas en mi vida, hay muchas historias, muchas anécdotas, transcurridas durante toda mi vida, que muchos no saben.

Mi abuela me decía a finales de año que debería de hacer una recopilación de historias basadas en hechos reales de mi vida. No sabría si hacerla, no sabría por donde empezar. Pero la realidad es que hay relatos para dar y tomar.

Todos tenemos historias para dar y tomar. Pero todavía tenemos más que contar las personas con el corazón desbocado y las emociones fuera de control. De hecho, la mayor parte de la gente artísica es "rara"- Como dice mi madre- y nunca encuentra la estabilidad emocional en su vida.

Hay muchas cosas que casi nadie sabe; quizá porque están encerradas en alguna parte de mi cerebro y me olvido de contarlas. Hay muchísimas, y en todas he sido yo misma, con todo lo bueno y malo de mí. Es curioso que en 20 años- Periodo que para algunas personas no es nada- Hayan podido pasar tantas cosas...

viernes, junio 15, 2007

Yo soy Bea

Es curioso.. de algunos actores me sonaba mucho la cara.. y no sabía de que.

¿Alguien se ha dado cuenta de que muchos de ellos trabajaban en "El auténtico Rodrigo Leal" ? Serie que por otro lado, no salió bien parada...










Y hay alguno más por ahi del qeu no he encontrado imágenes...

miércoles, mayo 16, 2007

Experimentos musicales

Lo que he hecho ahora no habría imaginado nunca que lo haría.

Estaba escuchando una canción de Modena City Ramblers, un grupo italiano que hace música celta, inspirándose especialmente en la música irlandesa, y que cantan en italiano y en dialecto de Módena.

Pues resulta que estaba escuchando una de sus canciones, "La Fiola Dal Paisan", Y no sé por qué.. de repente, cogí mi pandereta. Le pillé el ritmo a la canción enseguida. Y ahí estaba yo, que tocaba la pandereta mientras cantaba mitad en italiano, mitad en dialecto de Módena.

Hacía tiempo que no hacía experimentos..

jueves, mayo 10, 2007

Es una ventaja...

Es una ventaja que a la hora de escuchar música no escucho grupos tan conocidos. Así cuando les escribes te responden :P

miércoles, mayo 09, 2007

Ana y Mia

Es terrible.

Es terrible que haya tanta gente muriéndose de hambre en el mundo, y que unos pocos jueguen a ser Dios y condicionen a tantos chicos, y sobre todo chicas, que cambian su aspecto de un modo poco saludable.

Muchas veces son los medios de comunicación los que empujan a estas chicas a ser piel y huesos. Otras veces son personas más cercanas las que les decían "Estás gorda".

Deberían de preguntar a algunos chicos si les gusta tener una chica a su lado que no tenga carne. Y está claro que no.

viernes, abril 20, 2007

Esto también es italiano!

Algunos trozos o textos de canciones en diferentes dialectos:

Pitura Freska, Fiaba borghese

Bea bionda, bea rossa, bea, bea mora!
ti sogni la bea vita ti vol far la signora!
Cuanti ei?
El to cuor bate solo pai sche'i
Brava fia ti giri via servia e riveria
no ti vol na riga ti vol na rafineria!
Cuanti ei?
El to cuor bate solo pai schei.

(Canción en dialecto de Venecia, Veneto)

Modena City Ramblers, Al Fiòmm.

Quèsta chè l'è la nòstra tèra
O quell ca s'è armes
Al fiòmm in d'la pianura
A m'arcmand tgnigh adrèe
L'aqua cìla pasa lèeinta
E la porta via i pinser
I còpp ed tèra cota
Chi i dveinten paes
I êrzen bagnèe in d'la stagioun dal frèdd
Is sèchen d'istèe col sòl

(Canción en dialecto de Modena, Emilia-Romagna.)


Nino Manfredi- Tanto pe' cantà

Pe' fa la vita meno amara
me so comprato 'sta chitara,
e quann'er sole scende e more
me sento 'n còre cantatore.
La voce è poca ma 'ntonata,
nun serve a fà la serenata,
ma solamente a fà in magnera
de famme un sogno a prima sera.

(Canción en dialecto de Roma, Lazio)

All'orte (trad.)

Ji vaj'all'orte a coje li rose,
scontre lu spose e me mett'a parla'.
Me mett'a parla', me mett'a canda':
"Senza lu spose l'amor 'n ze pò fa'!

(Canción en dialecto de Abruzzo)

Mia Martini, Cu 'Mme


ah comme se fa'
a da' turmiento all'anema
ca vo' vula'
si tu nun scinne a ffonne
nun o puo' sape'...

(Canción en dialecto de Nápoles, Campania)

Sud Sound System- Acqua pe' sta terra

Stu ritmu e’acqua pe' sta terra
la rende fertile e face cu germoglia
te tanti anni lu seme te la musica
ca a quai a pijatu e de chiui sempre se radica

(Canción en dialecto de Lecce, Puglia.)

Tinturia- Luna

Luna china luna vacanti
pigliati i mè affanni e ti li porti avanti
luntanu luntanu unni la musica si senti,
ma si senti pianu, nun da fastidiu alla genti...
Pigliati lu mali e dunami lu cori,
e fa ca pì arrivari nun ci ha stari uri e uri...

(Canción en dialecto de Sicilia)

Estos son algunos ejemplos de canciones en diferentes dialectos de Italia, sacad conclusiones vosotros mismos!!!

PD: Aprender a entenderlos lleva su tiempo... (Yo estoy en ello)

miércoles, marzo 21, 2007

Y la cosa no acaba aquí...

También encontré el video-clip de "Qué jallo é" (Año 1994, tendría 7 u 8 años...) cuando era pequeña, la verdad, me daban bastante miedo...

Lo que pasa es que ayer, después de verlo, no pude evitar emocionarme y echarme a llorar... No de tristeza, sino, que fue una mezcla de alegría y melancolía...

Íscalle Lura

Qué recuerdos... Este video fue mi iniciación al rock... ¡Hace 10 años! Quién lo diría :D

domingo, marzo 18, 2007

Está claro que...

El que nace rockero, sigue siéndolo toda su vida.
Y el que nace gallego, también sigue siéndolo toda su vida.

No es normal que ahora, después de tanto tiempo (1997-2000) me haya vuelto a enganchar a los Heredeiros da Crus.

O sí... En el fondo creo que fue la etapa más divertida-y extraña-de mi vida xD

La verdad, es que hay motivos profundos incoscientes para volver a escucharlos... Estaba más contenta, (a decir verdad parecía una loca) y hablaba más en gallego (No toda la influencia de los HDC era negativa, no???) Ahora me acuerdo de aquello de "ti sije así, corasón, que vas por moi bó camiño..." (Era obvio, aunque era demasiado temprano para ello....)

Me hacía falta ostiaaaa!!!!!
 
Contrato Coloriuris